Baba, oğlun babasının ölüm haberini almasıyla başlayan bir anlatı metni. Yakıcı bir olgunun insanda oluşturduğu telaş ve tedirginlikle ândan geçmişe, geçmişten geleceğe uzanan dolayısıyla mekânda gidip gelen dikkat; anılar, his, hayal ve düşüncelerle bir dönemin toplumsal dokusunu zaman ve mekân üzerinden aktarıyor.

Baba’nın düzyazıyla şiiri aynı bütünde buluşturması ve bazı muhayyel bölümler, günümüz edebiyat dünyasında unutulan Türkçenin anlatı geleneğini kuran halk hikâyeleriyle Dede Korkut’u hatırlıyor.  Bu yüzden Baba, anlatı geleneğimizin güncel versiyonu gibi okunmalı.