İndirimli Kitaplar

Avrupa’da yaşayan Türkler, uzun yıllar önemli olayların, önemli hikâyelerin içinde buldu kendilerini. Bazen kahramanı, bazen izleyicisi oldular Avrupa’da geçen zamanın. Ama şimdiye değin yaşadıklarını, düşündüklerini, hissettiklerini yazmaya, paylaşmaya ne vakit, ne dil bulabildiler. Avrupa’nın üçüncü kuşak Türkleri, hikâyelerini anadilleriyle anlatmaya başlıyor: Arafta Uçan Kelebekler, böyle bir dil, anlam ve vakit arayışının ürünü.
Kurduğu büyülü dünyanın içinden başka bir ihtimale selam veriyor Ecem Tuba Hızarcı. Yalın bir dil ve zihinsel bir akışla okuru şaşırtmayı beceriyor. Hadi itiraf edelim, okur dediğimiz zaten şaşırtılmayı beklemez mi? Şaşırmak ve şaşırtmak. İkisi bir arada bir ilk kitap.

Özlem Karapınar, Aynadaki Kadınlar’da içerde ve dışarda insanı saran kısık seslere odaklanarak kuruyor öykülerini. Yüksek bir yerden bağırmaktansa okura çok yakınından fısıldamayı tercih ediyor. Derman arayan kadınların arayışlarını nerelerde sürdüklerine odaklanıyor. Kısa, açık, yalın dokunuşlarla kahramanların yolculuklarına ortak oluyor. Karapınar’ın öykü dili, meselesini anlaşılır kılmakla birlikte temanın bir öğesi hâline geliyor. Kendine has, sakin, soğukkanlı, derinden üslubuyla tartışmaya açık gelgitlerden uzak, iyi bir ilk kitap sunuyor okura.

Aynadaki Kadınlar’da devlet yurtları, kapılar, aynalar, valizler, müdürler, ders notları, rüyalar, balkonlar, mezarlıklar ve sokaklarla kurduğu öykü atmosferinde bıçak sırtı kararları, aynaları birbirlerine ve hayata tutan kahramanları, içlerindeki şeytanı susturmaya çalışanları, hayalleri olmayan kızları, hayatı cam kenarında titrek kelebekler gibi bekleyerek sürdürenleri, kısa bir buluşmada söze dökülen kelimelerin söndürdüğü umutları, kalabalığın arasında kendini haşere gibi hissedenleri, göz gözü görmez sislerin içinde birbirini arayanları, kırık bir can parçasının açtığı boşluğu, tuz buz olmuş hayatları ve daha bir çok şeyi anlatıyor Karapınar.

Ümit Köksal, güzel anlatmak ve güzeli anlatmak üzerine kurduğu örgülerle aileyle toplumlu bir arada tutmaya yönelik, tarihî karakterleri tanıtmayı, geçmişle an ve gelecek ilişkisi kurmayı deniyor.

Bakakaldığı Yerlerin Sıradanlığı’nda sağır bir kızın başarı hikâyesiyle hayata tutunması, salyangoz toplayan çocukların gayretleri, Hafız Osman hattıyla Doğu-Batı tasvirlerinin alegorisi, babayla çocuk arasındaki bağ, dedenin yamacında hikayeler dinleyerek şimdiyi inşa eden çocuk… gibi hayatın içinden bir dizi hikâye anlatılıyor.