Öykü kişileriyle öyküler boyu sürdürdüğü ilişkileriyle, öykü içinde öykü kuramını; yazar-kaza-kader bağlamında tartışmasıyla, bir iki cümleyle insan ruhunun derinliklerine inivermesiyle; ince, naif ve dolaysız anlatımıyla öykülerini, türün sınırlarını genişleterek kuruyor Mustafa Mestûr.
Her Şeyi Bilenim iyi, güzel, doğru ve yanlış sınırını yeniden düşündürecek okura.
Özellikle aşk, dostluk, bağlılık, acı, hüzün, gelenek ve modernite temalarını gündelik hayatın akışı içinde, büyük bir ustalık ve rahatlıkla öyküleştiren Mustafa Mestûr, Birkaç Güvenilir Rivayet’le öykünün kurgu, teknik ve anlatım sınırlarını zorluyor. Hassas bir bakış, keskin bir dikkatle insana, topluma ve dünyaya bakan Mestûr, gördüklerini damıtarak son derece zarif bir dille kuruyor öykülerini.
Günümüz İran edebiyatının en lirik, en etkili öykü ve roman yazarı kabul edilen Mestûr, anlattıklarıyla okurlarının zihninde insanî güzellikler oluşturmayı sürdürecek.
Yabancı bir ülkede bir yabancı olmak… Ülkesinin sınırlarını aşan birçok insanın mutlaka yolunun düşeceği yerdir Yabancılar Dairesi. Soğuk odalar, gergin bekleyişler, asık suratlar, Fatma Türk’ün kurgu dünyasında yepyeni bir özellik kazanıyor. Damıtılmış bir dille, uzun koridorlardaki bekleyişler sürerken yazar okurunu Batı ve Anadolu efsaneleri arasında dolaştırıyor.
Yunus Develi, anlattığı hikâyelerle sizi tarihin kırılma anlarına şahit olmaya çağırıyor. İnsanın yaratılış hikâyesiyle açılan Perde, Hz. Musa’nın yaşadıklarıyla İkinci Perde’ye dönüşüp Peygamberimize değin uzanan bir dikkat kesilmeye dönüşüyor. İnsanlığın peygamber merkezli durakları, ânda yaşıyor.
Uzun, bilindik bir kavganın, bir mücadelenin, bir düşün, bir hakikatin içinde bulacaksınız kendinizi… Yaşananlara tanık olacak, ortak olacak, belki de taraf olacaksınız.
Gündelik hayatın oluş, kuruluş ve yıkılış ânlarını kavramaya, anlatmaya yoğunlaşıyor Bir Adım Ötesi Gece. Kitapta sarılığa yakalanmış bir çocuğun, inanıp güvenerek baba ocağından telli duvaklı çıkan bir genç kızın, Tazelenmek lazım ayol diyerek kuaför koltuğuna kurulan kadınların, bir ocaktan şifa umanların arayışları öyküleştiriliyor. Yazarın ince dokunuşlarıyla giderek biricikleşip parıldamaya başlayan öykü kişilerinin hepsi, varoluş biçimleriyle benliklerinin bir yerinden yaralanan insanlarımıza, tanıdıklarımıza dönüşüyor. Hatta doğurmak, doğurulmak gibi hissettiren deprem, üzerine yazılıp çizilenlerle tahrip edilmiş bir duvar bile insanî ve toplumsal bileşenlerimizin duyumsanması için kişileştiriliyor.
Ölüme Bir Adım’ın ana izleğinde günlük hayatın sıradanlığı içinde sıradışı ayrıntılar bulunuyor. Bu yüzden okur, her öyküde kendine kolaylıkla bir yer edinebiliyor; yanı başında yaşanan olayın kahramanı hâline gelebiliyor. Öykülerin dolaysız ve yalın anlatımı bu süreci hızlandırıp okuru, sakin bir atmosfere çekiyor.
Yazar, hayalle gerçek arasına sıkışmamaya özen göstererek yaşanandan, günlük hayatın akışından etkileyici detaylarla kuruyor öykü evrenini. Sıradanın sakinliğinde oluşan öykü atmosferleri, anlatıcının sözünü güçlendirmeye yetiyor.
Beni Beklemeyin, psikolojik açmazları, kitlesel endişeleri, kişisel deneyimleri, hayatın yalnızlaştırıp kendine yabancılaştırdığı insanın tutsaklığını, var olma çabasını incelikli bir üslupla anlatıyor.
Şiir, masal ve tiyatronun imkânlarını öyküye taşıyan yazar; monologlarla, deneysel yöntemlerle öykü zeminini genişletiyor. Sanatsal incelik, estetik duruş ve şiirsel dil, öyküleri zenginleştiriyor; öykü atmosferlerini ayrıntılarla inşa etmesine imkân veriyor. Okur, can kulağıyla dinleyebileceği anlatımlarla yazarla birlikte uzun bir yolculuğa çıkıyor.
Özlem Karapınar, Aynadaki Kadınlar’da içerde ve dışarda insanı saran kısık seslere odaklanarak kuruyor öykülerini. Yüksek bir yerden bağırmaktansa okura çok yakınından fısıldamayı tercih ediyor. Derman arayan kadınların arayışlarını nerelerde sürdüklerine odaklanıyor. Kısa, açık, yalın dokunuşlarla kahramanların yolculuklarına ortak oluyor. Karapınar’ın öykü dili, meselesini anlaşılır kılmakla birlikte temanın bir öğesi hâline geliyor. Kendine has, sakin, soğukkanlı, derinden üslubuyla tartışmaya açık gelgitlerden uzak, iyi bir ilk kitap sunuyor okura.
Aynadaki Kadınlar’da devlet yurtları, kapılar, aynalar, valizler, müdürler, ders notları, rüyalar, balkonlar, mezarlıklar ve sokaklarla kurduğu öykü atmosferinde bıçak sırtı kararları, aynaları birbirlerine ve hayata tutan kahramanları, içlerindeki şeytanı susturmaya çalışanları, hayalleri olmayan kızları, hayatı cam kenarında titrek kelebekler gibi bekleyerek sürdürenleri, kısa bir buluşmada söze dökülen kelimelerin söndürdüğü umutları, kalabalığın arasında kendini haşere gibi hissedenleri, göz gözü görmez sislerin içinde birbirini arayanları, kırık bir can parçasının açtığı boşluğu, tuz buz olmuş hayatları ve daha bir çok şeyi anlatıyor Karapınar.
Hüseyin Akın, sarsıcı bir soruya cevap arayarak başlıyor öykülerine. Kendine has, sakin, derin, kıvrak, sürprize açık, mizahla örülü üslubuyla aktarıyor öykülerini. Sıradan durumlarda sıradışı ayrıntılar yakalayıp sarsıcı bir atmosfer kurmayı başarıyor. Okur, öyküler boyu yazarla birlikte yürüyor, yazarın yolculuğuna ortak oluyor. Mizahi diliyle öykü kişilerini, hâlleriyle hâlleşsinler diye okurun zihnine yerleştiriyor. Farklı öykü atmosferlerini ince kurgusuyla bir araya getirmeyi başarıyor. Hayatın doğal akışında süren öyküler, ince göndermelerle derin izler bırakıyor. Anlatımı bittiğinde de öyküler, okur zihninde oluşumunu sürdüreceğe benziyor.
Bu Senin Hikâyen; edebiyat dehlizlerini, türküleri, dizeler arasına gizlenen hikâyeleri, yerini yadırgayan hayvanları, eşyaların kırılan kalplerini, insan olmaya çabalayan kedileri, yakın ve uzak zamanlarla daha birçok düşünsel ve yaşamsal ayrıntıyı anlatıyor.